Przepisów prawnych, które trzeba uwzględnić w Europie, jak również poza jej granicami jest wiele, i tak samo liczne są regulaminy i certyfikaty bezpieczeństwa. Prasy krawędziowe są częścią tego typu maszyn, gdzie wchodzi w grę wiele różnych przepisów w zależności od typu urządzenia zabezpieczającego używanego w maszynie. Spróbujmy zrozumieć znaczenie i obszar stosowania przepisów ustawodawczych, jak również dekretów, kto musi się im podporządkować i w jakim stopniu może to pomóc w zakresie wyboru pras krawędziowych.
Przede wszystkim to konstruktorzy maszyn są pierwszymi zainteresowanymi i zaangażowanymi w kwestię praw i certyfikatów: jak już wybraliśmy prasę krawędziową musimy się zastanowić czy spełnia ona wymagania i standardy, których prawa czy regulaminy wymagają. W tym celu sprawdziliśmy w podręczniku Inail (były Ispesl) kwestię bezpieczeństwa w użytkowaniu pras krawędziowych (Cechy funkcjonalności i bezpieczeństwa urządzeń ochrony przestrzeni roboczej w hydraulicznych prasach krawędziowych). Ustawodawstwo jest stworzone z przepisów prawa państwa, które już działają (w tym przypadku odnosimy się do “Dekretu Prezydenta Republiki z dnia 27 kwietnia 1955 n. 547 “Przepisy dotyczące zapobiegania wypadkom przy pracy”), jak również transpozycji dyrektyw europejskich i przekształconych ustaw, które odnoszą się do dziedziny maszyn, gdzie obecność maszyn pracujących w obróbce metali na zimno jest znacząca.
Zawartość poniższego Dekretu odnosi się do Dekretu Prezydenta Republiki 547/55 do pras krawędziowych, a bardziej ogólnie do tytułu IV “Specjalne przepisy bezpieczeństwa dla poszczególnych maszyn”, w rozdziale VI “Prasy i gilotyny”:
Konstruktor jest zatem zobligowany do produkowania maszyn, które są zgodne z podstawowymi wymaganiami bezpieczeństwa, ale podkreślamy, że dokument standardu technicznego jest obowiązkowy tylko jeśli jest o nim wzmianka w prawie, w przeciwnym razie producent może umieścić tę regułę na zasadzie dobrowolności. Zobaczymy później jakie są systemy i technologie, nad którymi Włochy i cała Wspólnota Europejska intensywnie pracuje jeśli chodzi o prawodawstwo.
Ile różnych systemów tyle za i przeciw. To, co mówiliśmy wcześniej o normach i rozporządzeniach przekłada się na technologię. Jeśli chodzi o bariery fotoelektryczne to ograniczenia w zastosowaniu pojawiają się w przypadku części i skrzynek małych rozmiarów, istnieje bowiem możliwość odbicia wiązek podczerwieni gdy używa się arkuszy odblaskowej blachy. Ponadto pojawia się niebezpieczeństwo dla operatora w przypadku błędnego nastawienia punktu muting - zahamowania (lub blanking - zatajenia). Natomiast zaletami są: podwyższona ochrona, możliwość pracy z barierą w pionie lub w poziomie i z narzędziem każdego rodzaju. Dla systemów laserowych, które się poruszają z belką poprzeczną zaletą jest właśnie możliwość pracy z małymi elementami i skrzyneczkami a ograniczenia w zastosowaniu odnoszą się do wysokiego punktu zatajenia lub utrzymania bezpiecznego dystansu w szczególnych warunkach pracy. Tutaj niebezpieczeństwo pojawia się w przypadku wymiany stempli.
Wśród systemów monitorowania przytwierdzanych do stołu prasy krawędziowej jest monitorowanie laserowe, które, tak, jak monitorowanie świtałem niekonsekwentnym, o którym będzie później, nie jest reprezentatywne i nie wpisuje się w artyzm tych maszyn. Pierwszy system nie gwarantuje całkowitej ochrony strefy zagrożenia, obliguje do częstych regulacji pozycji wiązki, a w przypadku blach lekko pofalowanych regulacja jest bardzo trudna. Monitoring niekonsekwentnym światłem natomiast posiada wiązkę podczerwieni, która może zostać odbita od blachy będącej w obróbce i w konsekwencji rozbieżność wiązki nie gwarantuje poprawnego funkcjonowania Tx-Rx.
W poprzednim poście poruszyliśmy temat przepisów prawnych, z którymi należy się zapoznać przed zakupem prasy krawędziowej. Dzisiaj chcielibyśmy skupić się na różnych cechach, które maszyna musi posiadać aby, zgodnie z prawem, była bezpieczna.
“Przy Maszynie jaką jest prasa krawędziowa należy już na etapie projektowania brać pod uwagę zasadę kompleksowego bezpieczeństwa, które nie tylko obejmuje użytkowanie maszyny ale także regulację, konserwację, montaż i demontaż” cytujemy podręcznik zasad bezpieczeństwa Inail traktujący o prasach krawędziowych. Toteż najlepszym momentem aby osiągnąć cele, jeśli chodzi o bezpieczeństwo pras krawędziowych, to istotny etap projektowania. Ponieważ w procesie formowania blach nie można nic pozostawiać przypadkowi i aby osiągnąć taki cel należy wyjść z założenia, ze maszyna, którą chcemy zakupić do naszej firmy musi być bezpieczniejsza od statku kosmicznego.
Zaczynamy od: muting (zahamowanie) i blanking (zatajenie). Przez muting rozumiemy fakt, że prasy krawędziowe zazwyczaj są zaprojektowane w taki sposób, że dla jednego odcinka skoku stempel ma określoną prędkość (na przykład 100mm/s). Następnie, w momencie nazywanym “di muting” programowanym przez CNC bezpośrednio z panelu maszyny stempel podąża swoim skokiem do momentu wykonania gięcia przy niskiej prędkości (≤10 mm/s). Takie funkcjonowanie jest możliwe jeśli maszyna jest wyposażona w przycisk utrzymania działania i posiada również system bezpieczeństwa w postaci fotokomórek.
Natomiast blanking, jest funkcją dostępną dla linii optycznych gdzie niektóre części pola wrażliwego można wyłączyć. Oznacza to, że jeden lub więcej obszarów optycznej strefy detekcji jest nieaktywny aby móc wprowadzić część obrabianego elementu w strefę detekcji bez aktywowania systemu ochrony. Zatajenie może być włączone do optoelektronicznego urządzenia zabezpieczającego, dopóki odstęp bezpieczeństwa jest na tyle duży, aby zapewnić, że osiągnięcie strefy zagrożenia jest niemożliwe.
Zdajemy sobie sprawę, że jeden artykuł nie jest w stanie wyczerpać zagadnienia, ale kontynuujemy przedstawiając pozostałe punkty na zasadzie pewnego rodzaju listy hipotetycznej. A zatem jeśli chcemy zakupić dobrą prasę krawędziową musimy, na przykład, zwrócić uwagę na konfigurację barier materialnych (osłon, które mogą być dwojakiego rodzaju: sztywne, całkowicie separujące, które uniemożliwiają dostęp do strefy zagrożenia ze wszystkich stron, trwale przymocowane do maszyny, do innej sztywnej konstrukcji lub na podłożu i tak zwane „osłony zblokowane” powiązane z mikroprzełącznikiem, wykonane celowo, aby uniemożliwić, jeśli są stosowane razem z osłonami sztywnymi, dostęp do strefy niebezpiecznej podczas niebezpiecznego ruchu).
I barier niematerialnych (czyli fotokomórek bezpieczeństwa, które składają się z aparatów elektro wrażliwych wykorzystywanych przez aktywne optoelektroniczne urządzenia ochronne, gdzie bezpieczeństwo operatora jest zapewnione przez wykrywanie części ludzkiego ciała, która wchodzi do strefy zagrożenia, powodując zatrzymanie niebezpiecznych ruchów).
Następnie w pozycji pionowej lub poziomej, systemy skanerów laserowych, dwuręczne systemy sterowania, z innymi strefami ciała do ochrony, jak na przykład przód, bok lub tył operatora prasy krawędziowej to tylko niektóre współczynniki, które należy wziąć pod uwagę jak rozmawiamy o bezpieczeństwie maszyn.
Projektanci muszą podjąć wszelkie praktyczne działania w celu zapewnienia, że urządzenia w maszynach przez nich zaprojektowanych nie będą stanowić niebezpieczeństwa dla konstruktorów, instalatorów, użytkowników, lub tych co dokonują konserwacji i napraw. Natomiast projektanci, producenci i dostawcy pras krawędziowych oraz indywidualnych urządzeń zabezpieczających mają obowiązki prawne i muszą również spełniać wszystkie normy międzynarodowe.
Dlatego też systemy sterowania, takie jak dwuręczne lub trójfunkcyjne z pedałem nożnym i generalnie wszystkie systemy sterowania i kontroli prasy krawędziowej i związane z nimi komponenty zabezpieczające (lasery, skanery, i inne) mają zasadnicze znaczenie dla pras krawędziowych. Biorąc pod uwagę wszystkie wcześniej wymienione cechy trzeba zapewnić większe bezpieczeństwo również jeśli rozważa się zakup prasy na rynku maszyn używanych: rozległym i dobrze zaopatrzonym i, jak się udało zauważyć, dostępnym u każdego konstruktora.
Ten poradnik pomoże Ci maksymalnie wykorzystać prasę krawędziową, odkrywając tajniki falcowania.